De geschiedenis van Lean
De historie van Lean
De geschiedenis van Lean is rijk en divers, en kan niet worden toegeschreven aan één enkel individu of organisatie. Hoewel Toyota vaak wordt gezien als de pionier van Lean-principes, is de oorsprong ervan verder terug te vinden in de tijd. De basis van Lean ligt in de ontwikkeling van efficiënte productie- en managementtechnieken die zijn ontstaan uit de behoefte om verspilling te verminderen en waarde voor klanten te maximaliseren.
In de loop der jaren hebben verschillende personen en organisaties bijgedragen aan de vorming van Lean-principes, zoals Henry Ford met zijn innovatieve productielijnsysteem, en W. Edwards Deming met zijn kwaliteitsmanagement benaderingen. Lean is dus het resultaat van een evolutie van ideeën en methoden die zijn ontstaan uit de wens om productieprocessen continu te verbeteren en bedrijfsprestaties te optimaliseren.
Alhoewel Lean wordt toegeschreven aan Toyota, is de geschiedenis van Lean uitgebreid. De meeste stromingen van Lean in de literatuur komen op de volgende personen:
500AD: Lean volgens Benedictijns leiderschap (Benedictus van Nursia):
Volgens sommige geleerden is de bron van Lean terug te vinden bij Benedictus van Nursia (480-547 AD). Hij beschreef zes principes:
- Aandachtig luisteren en antwoord geven (Voice of the Customer)
- Duurzame betrokkenheid (Respect voor medewerkers)
- Kwaliteitsmanagement voor dagelijks leven (Continu Verbeteren)
- Orde en netheid (5S)
- Time management (Focus op de juiste zaken)
- Leiding geven (medewerkers stimuleren)
1574: Lean volgens Het Arsenaal in Venetië:
het eerste voorbeeld van FLOW in de geschiedenis waarbij schepen in serie werden gebouwd langs een productielijn in de havens van Venetië. Het productiesysteem was in staat om elke dag een nieuw schip af te leveren.
1720: Lean volgens Benjamin Franklin:
In de achttiende eeuw stelde Benjamin Franklin principes op over verspilling en overtollige voorraden in processen.
1760: Lean volgens Het Gribeauval systeem:
De Franse generaal Jean-Baptiste de Gribeauval begreep het belang van gestandaardiseerde onderdelen bij het herstellen van schade aan militair materieel tijdens de oorlog. Hij bedacht het concept van uitwisselbare onderdelen doe voor verschillende type apparaten toepasbaar zijn.
1822: Lean volgens Thomas Blanchard, een Amerikaanse uitvinder:
Blanchard heeft ook de 1e Amerikaanse auto uitgevonden. Aangedreven door stoom noemde hij deze auto “horseless carriage,”.
1900: Lean volgens Frank Bunker Gilbreth:
Hij probeerde prestaties te verbeteren door tijd- en methodestudies toe te passen.
1900: Lean volgens Frederick Taylor:
Taylor streefde ernaar objectieve productienormen vast te stellen, aan de hand waarvan men prestaties kon beoordelen.
1914: Lean volgens Ransom Olds (Oldsmobile)
In de slachthuizen van Chicago, was het Ransom Olds die het lopende band principe als eerste gebruikte bij de productie van auto’s. Door Henry Ford werd dit idee geoptimaliseerd.
1914: Lean volgens Henry Ford:
Door de ontwikkeling van de lopende band werd de montage van de T-Ford gereduceerd van 12 uur naar 3 uur. Ford slaagde erin iedere 93 minuten een nieuwe auto te produceren.
1924: Lean volgens Sakichi Toyoda (Toyota):
Ontwerpt een automatisch weefgetouw wat stopt zodra er een draadbreuk optreedt. Dit is het eerste voorbeeld van ingebouwde kwaliteit . In Lean noemen we dit het Jidoka concept.
1931: Lean volgens Walter A. Shewart:
Introduceert statistische kwaliteit controle (Statistical Process Control)
1943: Lean volgens Taiichi Ohno:
Taiichi Ohno introduceert het concept van de zeven lean verspillingen en verhogen van klantwaarde door het elimineren van verspillingen.
1950: Lean volgens Eiji Toyoda:
Eiji Toyoda en Taiichi Ohno besloten samen een totaal nieuwe manier van productie te ontwikkelen gebaseerd op snelheid (just in time) en foutloos (Jidoka).
1950: Lean volgens William Edwards:
Principes voor kwaliteitsmanagement door continue verbeteren te introduceren. Plan, Do, Check en Act (PDCA).
1950: Lean volgens Joseph Juran:
Joseph Juran het verder door ontwikkelen van de Pareto-analyse van Vilfredo Pareto. Deze analyse staat ook bekent als de 80-20 regel.
1950: Lean volgens Kaoru Ishikawa:
Hij bedacht het visgraat model en The Seven Basic Quality Tools.
1960: Lean volgens Shigeo Shingo:
Ontwikkelde: poka-yoke en single-minute exchange of dies (SMED) bij Toyota.
1984: Lean volgens NUMMI:
New United Motor Manufacturing Inc. was een samenwerking tussen General Motors en Toyota. Nummi werd door het toepassen van Lean de best presterende fabriek van General Motors in de Amerika.
1988: Lean volgens dr. James P. Womack:
dr. James P. Womack voor de Massachusetts Institute of Technology (MIT) een onderzoek voor de toekomst van de autoindustrie.
Een van de onderzoekers, John Krafcik zag bij Toyota een bedrijf dat veel minder nodig had van alles wat zij deden en meer tevreden werknemers had.
1988: Lean volgens John Krafcik:
De term Lean is geïntroduceerd door John Krafcik in zijn in 1988 uitgekomen artikel getiteld “Triumph of the Lean Production System”, gebaseerd op bevindingen opgedaan gedurende onderzoek voor zijn masterscriptie.
1990: Lean volgens The Machine That Changed the World:
Dit boek wordt geschreven door Womack and Jones waarbij de principes van Lean bekend worden voor de rest van de wereld. In dit Boek worden vijf fasen beschreven om tot een lean organisatie te komen: value, value stream, flow, pull, perfection.
Lean volgens Prof. Dr. Jeffrey K. Liker:
Nu Lean en het Toyota Production System bekend zijn geworden bij het grote publiek, mede door het boek van Womack and Jones komen er steeds meer onderzoeken naar dit Productie Systeem van Toyota en een bekende onderzoeker en schrijver is Prof. Dr. Jeffrey K. Liker. Hij heeft meerdere boeken geschreven zoals “The Toyota Way”.